Από παιδί μου έλεγαν να είμαι ευγενική. Και ήμουν. Πάντα έλεγα "ΝΑΙ" σε ό,τι μου ζητούσαν. Από το να πάω στο μπακάλικο να αγοράσω πελτέ μέχρι να φτιάξω βέργα από μουριά στον δάσκαλο για να μας τσακίζει τα χέρια. Πάντα "ΝΑΙ". Δεν έφερνα αντίρρηση ποτέ σε τίποτε και σε κανέναν. Μέχρι που κάποια στιγμή το "ΝΑΙ" έγινε ένα έμβρυο μέσα μου που αντί να με ανοίγει προς τα έξω με έτρωγε μέχρι το σημείο που εξαφανίσθηκα εγώ. Και εκεί έγινε η επανάσταση της επιβίωσης της ψυχής. Και εκεί έδωσα έναν όρκο: Ακόμη κι αν μου προσφέρουν τον κόσμο στο πιάτο εγώ θα πω "ΟΧΙ". Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο. Είχα μπει πια στον κατάλογο της μειοψηφίας συνειδητοποιώντας ότι οι Οχιές ποτέ δεν ζούνε σε αγέλες.
ΠΗΓΕΣ >>> liston,ΟΧΙΑ
ΠΗΓΕΣ >>> liston,ΟΧΙΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου