Διάβασα την ανάρτηση του φίλου Ostria με την απαιτούμενη προσοχή...
"Κράτος και πολιτικό σύστημα στην υπηρεσία του πολίτη: Το αυτονόητο γίνεται πραγματικότητα" - Άρθρο Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου
Μια πρώτη (ελπιδοφόρα?) διαπίστωσή μου είναι η εξής:
Η καίρια στροφή προς την αποφυγή χρήσης λέξεων με α' συνθετικό τη λέξη αυτό-.....
Κι εγώ πάντα είχα μια απέχθεια προς τις λέξεις με α' συνθετικό το αυτο-.Μου μπέρδευαν το μυαλό και με έκαναν καχύποπτο.....
Δείτε γιατί....
Το αυτονόητο (>> αυτό που είναι από μόνο του νοητό χωρίς πρόσθετες επεξηγήσεις) δεν χρειάζεται λόγια πολλά (μάλλον πράξεις χρειάζεται).Έλα όμως που το αυτονόητο χρειάζεται κοινή αποδοχή για να υφίσταται ως έννοια.
Το οποιοδήποτε αυτονόητο του κάποιου , φαντάζει δυσνόητο σε έναν άλλο,γιατί ο κάποιος δημιουργεί το δικό του αυτονόητο μέσα από τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις της δικής του κοινωνικής δεξαμενής.Ακριβώς το ίδιο κάνει και ο άλλος....σε κάποια διαφορετική γούρνα όμως....
Ο κάποιος μπορεί να κολυμπά μέσα στην κοινωνική δεξαμενή της Αυτοϊκανοποίησης [>> το να αισθάνεται κανείς ικανοποίηση για τον εαυτό του ΣΥΝ αυταρέσκεια-αυτοθαυμασμός] ενώ ο άλλος να θεωρεί αυτονόητο προαπαιτούμενο ,της εν λόγω "κολύμβησης", την Αυτοκριτική [>> η κριτική που ασκεί κανείς στον εαυτό του]
Ο άλλος ίσως να είναι οπισθοδρομικός και να έχει ταυτιστεί με τις λέξεις Αυτοσεβασμός [>> ο σεβασμός προς τον εαυτό μας] και Αυτόφωτος [>> μτφ αυτός που στηρίζεται σε δικές του ιδέες και γνώσεις,που δεν έχει βασιστεί σε άλλους,που ότι είναι το οφείλει στον εαυτό του.Εκδηλώσεις του αποτελούν η αξιοπρεπής συμπεριφορά ,η συνέπεια σε αρχές και αξίες κλπ] Ο κάποιος έχοντας ζυγίσει καλά τα πράγματα θεωρεί γελοίες τέτοιες εμμονές και -ανερυθρίαστα- κάνει σημαία του το ρήμα: Αυτοαναιρούμαι [>> διαψεύδω τον ίδιο τον εαυτό μου]
Ο άλλος μπορεί να έχει βιώσει τη λέξη Αυτοθυσία [>> η ανιδιοτελής ,εκούσια προσφορά ζωής ή ιδιωτικών αγαθών χάριν αγαπητού προσώπου ή υψηλού σκοπού] και ο κάποιος να γελάει μέχρι δακρύων (ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΓΙ'ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΓΙΑΤΙ) στο άκουσμα και μόνο της λέξης,διότι στα δικά του βιώματα κυρίαρχη θέση έχει η λέξη Αυτομολία [>> εκούσια αλλαγή στρατοπέδου,προσχώρηση σε εχθρική παράταξη]
Ο κάποιος ίσως δεν θεωρεί κολάσιμο και ανήθικο το ρήμα Αυτοδιορίζομαι [>> διορίζω ο ίδιος τον εαυτό μου σε θέση,αξίωμα κλπ] ενώ ο άλλος - ο ηλίθιος - διαρηγνύει τα ιμάτιά του υποστηρίζοντας ότι κανείς πρέπει να είναι Αυτόφωτος [>> μτφ αυτός που στηρίζεται σε δικές του ιδέες και γνώσεις,που δεν έχει βασιστεί σε άλλους,που ότι είναι το οφείλει στον εαυτό του] - ΕΙΔΙΚΑ ΕΑΝ ΠΡΟΤΙΘΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΡΟΛΟ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗ-ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.
Μομφές*Παροτρύνσεις!?*Παρ-ερμηνείες
1. Ο όρος "Αυτοδιοικητικές εκλογές" [Αυτοδιοίκηση >> η διοίκηση με πλήρη ανεξαρτησία των οργάνων της,που υπάγεται μόνο σε εποπτεία των κρατικών οργάνων] αποκτά νόημα ΜΟΝΟ με την ταυτόχρονη ύπαρξη του όρου Αυτοκυβέρνηση [>> η αυτόνομη ανεξάρτητη διοίκηση,διοικητικό έργο απαλλαγμένο επεμβάσεων και εξωτερικών ελέγχων]
2. Η Αυτεξούσια [>>αυτόβουλη ενέργεια χωρίς εντολές άλλων] δημιουργία Αυτοειδώλου [>> η εικόνα που έχει κανείς για τον εαυτό του] δεν συμβάλλει στη σωστή Αυτογνωσία [>>η εις βάθος γνώση του εαυτού μας,η επίγνωση των προτερημάτων και των αδυναμιών μας]
3. Η "συλλογική Αυτοπεποίθηση [>> το να εμπιστεύεται κανείς τον εαυτό του]" ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΟΡΟΣ (μόνο που για να εφαρμοσθεί πρέπει να τον βιώσεις έστω και μια φορά - γιατί ΜΕ ΕΝΤΟΛΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ - στο λέω να το ξέρεις)
4. Το Αυτογκόλ [>> γκολ που σημειώνει ο ποδοσφαιριστής στο τέρμα της δικής του ομάδας] κακώς συγχέεται με τη λέξη αυτοκτονία (από τους αθλητικούς συντάκτες),γιατί ποτέ δεν είναι προσχεδιασμένο,ενώ η Αυτοκτονία [>> το να προκαλέσει κανείς συνειδητά τον ίδιο του το θάνατο] είναι πάντα μια προμελετημένη πράξη.
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ >>>
ΔΥΟ ΟΡΟΙ ΠΑΡΑ-ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ (ΙΚΑΝΟΙ ΠΑΡΑ-ΜΟΡΦΩΤΕΣ της ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ)
1ος όρος (υπό χρήση ήδη)
Αφαίμαξη [>>μτφ η σημαντική μείωση των περιουσιακών στοιχείων κάποιου μέσω της απόσπασης αυτών με έμμεσο τρόπο λχ με έμμεσους φόρους]
2ος όρος (γίνεται προσπάθεια να πεισθούμε ότι είναι υπό χρήση - ή μήπως κάνω λάθος?)
Αφαιμαξομετάγγιση [>> η μερική ή ολική αντικατάσταση αίματος του ασθενούς από ΙΣΟΔΥΝΑΜΗ ποσότητα αντίστοιχου φυσιολογικού αίματος]
Τα αυτά (και τα άλλα..) >> από το ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ (Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ)
"Κράτος και πολιτικό σύστημα στην υπηρεσία του πολίτη: Το αυτονόητο γίνεται πραγματικότητα" - Άρθρο Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου
Μια πρώτη (ελπιδοφόρα?) διαπίστωσή μου είναι η εξής:
Η καίρια στροφή προς την αποφυγή χρήσης λέξεων με α' συνθετικό τη λέξη αυτό-.....
Κι εγώ πάντα είχα μια απέχθεια προς τις λέξεις με α' συνθετικό το αυτο-.Μου μπέρδευαν το μυαλό και με έκαναν καχύποπτο.....
Δείτε γιατί....
Το αυτονόητο (>> αυτό που είναι από μόνο του νοητό χωρίς πρόσθετες επεξηγήσεις) δεν χρειάζεται λόγια πολλά (μάλλον πράξεις χρειάζεται).Έλα όμως που το αυτονόητο χρειάζεται κοινή αποδοχή για να υφίσταται ως έννοια.
Το οποιοδήποτε αυτονόητο του κάποιου , φαντάζει δυσνόητο σε έναν άλλο,γιατί ο κάποιος δημιουργεί το δικό του αυτονόητο μέσα από τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις της δικής του κοινωνικής δεξαμενής.Ακριβώς το ίδιο κάνει και ο άλλος....σε κάποια διαφορετική γούρνα όμως....
Ο κάποιος μπορεί να κολυμπά μέσα στην κοινωνική δεξαμενή της Αυτοϊκανοποίησης [>> το να αισθάνεται κανείς ικανοποίηση για τον εαυτό του ΣΥΝ αυταρέσκεια-αυτοθαυμασμός] ενώ ο άλλος να θεωρεί αυτονόητο προαπαιτούμενο ,της εν λόγω "κολύμβησης", την Αυτοκριτική [>> η κριτική που ασκεί κανείς στον εαυτό του]
Ο άλλος ίσως να είναι οπισθοδρομικός και να έχει ταυτιστεί με τις λέξεις Αυτοσεβασμός [>> ο σεβασμός προς τον εαυτό μας] και Αυτόφωτος [>> μτφ αυτός που στηρίζεται σε δικές του ιδέες και γνώσεις,που δεν έχει βασιστεί σε άλλους,που ότι είναι το οφείλει στον εαυτό του.Εκδηλώσεις του αποτελούν η αξιοπρεπής συμπεριφορά ,η συνέπεια σε αρχές και αξίες κλπ] Ο κάποιος έχοντας ζυγίσει καλά τα πράγματα θεωρεί γελοίες τέτοιες εμμονές και -ανερυθρίαστα- κάνει σημαία του το ρήμα: Αυτοαναιρούμαι [>> διαψεύδω τον ίδιο τον εαυτό μου]
Ο άλλος μπορεί να έχει βιώσει τη λέξη Αυτοθυσία [>> η ανιδιοτελής ,εκούσια προσφορά ζωής ή ιδιωτικών αγαθών χάριν αγαπητού προσώπου ή υψηλού σκοπού] και ο κάποιος να γελάει μέχρι δακρύων (ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΓΙ'ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΓΙΑΤΙ) στο άκουσμα και μόνο της λέξης,διότι στα δικά του βιώματα κυρίαρχη θέση έχει η λέξη Αυτομολία [>> εκούσια αλλαγή στρατοπέδου,προσχώρηση σε εχθρική παράταξη]
Ο κάποιος ίσως δεν θεωρεί κολάσιμο και ανήθικο το ρήμα Αυτοδιορίζομαι [>> διορίζω ο ίδιος τον εαυτό μου σε θέση,αξίωμα κλπ] ενώ ο άλλος - ο ηλίθιος - διαρηγνύει τα ιμάτιά του υποστηρίζοντας ότι κανείς πρέπει να είναι Αυτόφωτος [>> μτφ αυτός που στηρίζεται σε δικές του ιδέες και γνώσεις,που δεν έχει βασιστεί σε άλλους,που ότι είναι το οφείλει στον εαυτό του] - ΕΙΔΙΚΑ ΕΑΝ ΠΡΟΤΙΘΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΡΟΛΟ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗ-ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.
Μομφές*Παροτρύνσεις!?*Παρ-ερμηνείες
1. Ο όρος "Αυτοδιοικητικές εκλογές" [Αυτοδιοίκηση >> η διοίκηση με πλήρη ανεξαρτησία των οργάνων της,που υπάγεται μόνο σε εποπτεία των κρατικών οργάνων] αποκτά νόημα ΜΟΝΟ με την ταυτόχρονη ύπαρξη του όρου Αυτοκυβέρνηση [>> η αυτόνομη ανεξάρτητη διοίκηση,διοικητικό έργο απαλλαγμένο επεμβάσεων και εξωτερικών ελέγχων]
2. Η Αυτεξούσια [>>αυτόβουλη ενέργεια χωρίς εντολές άλλων] δημιουργία Αυτοειδώλου [>> η εικόνα που έχει κανείς για τον εαυτό του] δεν συμβάλλει στη σωστή Αυτογνωσία [>>η εις βάθος γνώση του εαυτού μας,η επίγνωση των προτερημάτων και των αδυναμιών μας]
3. Η "συλλογική Αυτοπεποίθηση [>> το να εμπιστεύεται κανείς τον εαυτό του]" ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΟΡΟΣ (μόνο που για να εφαρμοσθεί πρέπει να τον βιώσεις έστω και μια φορά - γιατί ΜΕ ΕΝΤΟΛΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ - στο λέω να το ξέρεις)
4. Το Αυτογκόλ [>> γκολ που σημειώνει ο ποδοσφαιριστής στο τέρμα της δικής του ομάδας] κακώς συγχέεται με τη λέξη αυτοκτονία (από τους αθλητικούς συντάκτες),γιατί ποτέ δεν είναι προσχεδιασμένο,ενώ η Αυτοκτονία [>> το να προκαλέσει κανείς συνειδητά τον ίδιο του το θάνατο] είναι πάντα μια προμελετημένη πράξη.
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ >>>
ΔΥΟ ΟΡΟΙ ΠΑΡΑ-ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ (ΙΚΑΝΟΙ ΠΑΡΑ-ΜΟΡΦΩΤΕΣ της ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ)
1ος όρος (υπό χρήση ήδη)
Αφαίμαξη [>>μτφ η σημαντική μείωση των περιουσιακών στοιχείων κάποιου μέσω της απόσπασης αυτών με έμμεσο τρόπο λχ με έμμεσους φόρους]
2ος όρος (γίνεται προσπάθεια να πεισθούμε ότι είναι υπό χρήση - ή μήπως κάνω λάθος?)
Αφαιμαξομετάγγιση [>> η μερική ή ολική αντικατάσταση αίματος του ασθενούς από ΙΣΟΔΥΝΑΜΗ ποσότητα αντίστοιχου φυσιολογικού αίματος]
Τα αυτά (και τα άλλα..) >> από το ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ (Γ.ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου