"Στασιμοπληθωρισμός: The greek economics"Στο 5,4% σκαρφάλωσε ο πληθωρισμός και ενώ η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε βαθιά ύφεση... Ο χειρότερος πονοκέφαλος κάθε οικονομολόγου αλλά κυρίως ο χειρότερος εφιάλτης κάθε εργαζόμενου, ο στασιμοπληθωρισμός, είναι εδώ με σάρκα και οστά!
Ένα μεγάλο μπράβο στα ξεφτέρια του υπουργείο οικονομικών γι’ αυτό τους το επίτευγμα.
Πριν απ’ όλα όμως, ας πάμε να γνωρίσουμε εν συντομία τον πληθωρισμό. Ο πληθωρισμός είναι η τάση του γενικού επιπέδου των τιμών να αυξάνεται. Αντιπροσωπεύει δηλαδή μια μεταβολή στην αγοραστική δύναμη του χρήματος. Δύο είναι τα βασικά είδη θεωριών περί πληθωρισμού. Οι μονεταριστικές και οι μη μονεταριστικές. Κατά την πρώτη κατηγορία απόψεων, για τις μεταβολές στο επίπεδο των τιμών ευθύνονται οι μεταβολές στην προσφορά του χρήματος. Κατά τη δεύτερη κατηγορία απόψεων το ύψος του πληθωρισμού είναι ανάλογο με την πλεονάζουσα ζήτηση και τις μεταβολές στο κόστος παραγωγής (το οποίο δεν συνδέεται με την πλεονάζουσα ζήτηση).
Απ’ όποια σκοπιά και αν καταπιαστούμε με το θέμα, σε μια οικονομία με ύφεση, με λιγότερο χρήμα σε κυκλοφορία, με μείωση του πραγματικού εισοδήματος του καταναλωτή και με πτώση στη ζήτηση των αγαθών κανονικά θα πρέπει να δούμε αποπληθωριστικές τάσεις, ακόμα και αρνητικό πρόσημο πληθωρισμού.
Όταν όμως η αγορά δεν λειτουργεί σωστά, όταν ο ανταγωνισμός ισοδυναμεί με διαφοροποίηση στην ετικέτα των προϊόντων των καρτέλ, όταν η κερδοσκοπία βασιλεύει χωρίς κανένα δημόσιο έλεγχο, όταν το κράτος δρα στρεβλωτικά και αποπροσανατολιστικά, χάνονται οι ισορροπίες και απορυθμίζεται η ορθή λειτουργία της αγοράς.
Ειδικά δε, όταν το κράτος προσπαθεί να απομυζήσει έσοδα ανεξέλεγκτα και με τρόπους που από τη μια μειώνουν εισοδήματα και ζήτηση και από την άλλη αυξάνουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων (αύξηση φορολογίας στα καύσιμα, φοροεπιδρομές μέσω τιμολογίων των «ΔΕΚΟ» και λοιπών επιχειρήσεων που αποτελούν ατμομηχανές για την λειτουργία των υπολοίπων), τότε αντιστρέφονται εντελώς οι όροι του παιχνιδιού και μπαίνουμε σε ένα φαύλο κύκλο από τη μια συνεχόμενων ανατιμήσεων και από την άλλη συνεχούς μείωσης του εισοδήματος των καταναλωτών και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Και εάν δεν υπάρξει κάποια διορθωτική παρέμβαση του κράτους, ο κυκλικός αυτός χορός θα περιστρέφεται ξανά και ξανά οδηγώντας σε ένα ποδοπάτημα των καταναλωτών, σε μια θεαματική αυτοκαταστροφή της οικονομίας.
Αυτός ακριβώς είναι ο στασιμοπληθωρισμός, η αύξηση του γενικού επιπέδου των τιμών με παράλληλη μείωση των μισθών και κατά συνέπεια της ζήτησης αγαθών και εκτίναξη της ανεργίας. Ένα πραγματικά εκρηκτικότατο μείγμα που θα ζήλευαν και οι εφευρέτες του ναπάλμ. Βρίσκεται εδώ, κατασκευασμένο από την κυβέρνηση και ενισχυμένο από τα λάθη του παρελθόντος, παραδοτέο σε όλους μας!
Το ερώτημα είναι υπάρχει άραγε λύση; Φυσικά και υπάρχει! Όμως απαιτεί άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες και κατευθύνσεις προς την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Ένα δύσκολο εγχείρημα λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, που το κάνει ακόμα ποιο δύσκολο έως ακατόρθωτο ο τρόπος της οικονομικής σκέψης των ιθυνόντων και ο μακροχρόνιος αποσυντονισμός της ελληνικής αγοράς.Μετά το σύντομο ανέκδοτο των greek statistics, ήρθε και ο καιρός γι’ αυτό των greek economics…
ΠΗΓΗ >>> mastictimes
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου