χαρμoλύπες και άλλα δεινά ...(Αναδημοσίευση από Αδέσποτος Σκύλος)
Τα βουλεβάρτα που έστησαν οι καμπόσοι εκλεγμένοι για να μοιράζουν άξιους μισθούς και επιδοτήσεις στο εκλογικό σώμα εγίναν παρακράτος που λικνίζεται ως μαστοφόρο ξέχειλο που θα πάρει τη ρεβάνς. Οι κοπέλες στα διόδια και τα κεπ που κρατάν απο σκούφια πατερφαμίλια της δεκαετίας ογδόντα λούμπεν ημιαγρότη που έγινε αστός απο τροφοδότη λογαριασμό και δάκρυσε όταν ο αντρέας έκανε νόημα στη μιμή δαμάζοντας το εξήντα τοις εκατό του λαού που ο γαμίκος ηγέτης σαγήνεψε τόσο που ν’ αφήσει κουτάβια γιούς ανεψιούς προικιό στη διοίκηση του κράτους με παρακαταθήκη σωματοφύλακες υπέρβαρους απο κάθε άποψη ετοιμοπόλεμους απέναντι στα μανιφέστα και τα φαντάσματα του παρελθόντος. Στη σαλεμένη αίσθηση του πολίτη που είναι μάνταλο της υποχοντρίας του κράτους αθροίζονται τα μεγάλα έργα οι ζεύξεις το λαύκα και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Οι αρχηγοί των αριστερών συνασπισμών που παίξαν απταίστως το ανάχωμα γίνονται χαφιέδες σε μη κυβερνητικές ή πρόεδροι της πανάθας. Το βασικό μάθημα του πρώτου έτους στα οικονομικά της αμερικής είναι το κερδίζεις πιο πολλά απ’ τους φτωχούς παρά απ’ τους πλουσίους. Αφού οι ομάδες και τα κομματικά μαντριά είναι ένα και το αυτό δε χρειάζεται παρά ένα χιλιοστό ρητορείας για να απογειωθούν. Ο ηγέτης με το κουστούμι ή το ζιβάγκο τη χλαμύδα ή το φεσάκι είναι ο επώνυμος της ιστορίας που’ χει μούρη δουλεμένη στο φωτοσόπ και παίρνει αποφάσεις περί ζωής ή θανάτου με την ευκολία που ρεύεται ή αφοδεύει τα όποια βιολογικά.Eπιπλέον οι σπόνσορες ανταλάχτηκαν με νομάρχες και βουλευτές. Τα σουραύλια της διανόησης πιάσαν σκοπό ιδιωτικής πρωτοβουλίας φινίροντας με αλαξοκολιές τα λάιφ στάιλ έντυπα που εγίναν φρί πρές και δε χρειάζονται μανταλάκια και περίπτερα παρά μονάχα το γυφταριό της μασαίας τάξης που ανάλογα το διαφημιστή καταναλώνει και ιδέες. Οι ιδέες βαβαίως είναι τζάμπα παρόλο που διαφεντεύουν ολόκληρο τον υλικό πολιτισμό και στα καμίνια τους πέρνουν αξία τα όποια επιτεύγματα. Απο την πλαστική στήθους μέχρι την ανοιχτής καρδιάς κι απ’ τα δέντρα του τσόκλη μέχρι την περίοδο της αννίτας πάνια τα διαχειρίζονται λέξεις δηλαδή ιδέες δηλαδή ακαδημίες και διδακτορικά. Η σύγχρονη εργατιά καλουπώνει οικοδομές γνωρίζει δυο γλώσσες κυνηγά πιστοποίηση άιζο και συστατικές επιστολές για να δελεάσει αφεντικά κι εταιρίες. Η νεολαία με τη γνωστή τάση προς τα γεράματα θα ψηφίσει επίσης πατριωτικά και άδολα θα βγάλει το τεί της και θα ψάξει να βρεί δουλειά με γνωστούς και αγίους και μπαρμπάδες θεωρητικούς και πρακτικούς που πρωτάσουν την πτωλίεθρη ατάκα του δεξιού μονάχα οι τεμπέληδες δε βρίσουν δουλειά κι άλλα νόστικα και αιθέρια. Αφου οι εβραίοι αγόρασαν κοψοχρονιά το σοσιαλισμό και βρήκαν δουλειά στο σκιάχτρο που ‘χε πατέρα πρωθυπουργό πρωτοκλασάτο λαοπλάνο κάνοντας τους κατάκοπους μεσαίους καταθλιπτικούς κι όλες τις εργάσιμες ίδιες αφού δε μένει τίποτε άλλο τώρα που το σύστημα ξεχείλωσε τις κοιλιές και πλαδάρεψε τα μυαλά όπου και να σας βρίσκει το κακό αδερφοί μνημονεύετε σωτηρία μπέλου που λίγο πριν ξεψυχήσει εφώναζε σε γιατρούς και νοσοκόμους
<< γαμιέστε; να γαμιέστε παιδιά όσο μπορείτε. Αυτό είναι η ζωή>>.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου